بررسی ساختار گسل مشا (جنوب البرز مرکزی) با استفاده از روش مگنتوتلوریک

بررسی پدیده‌‌های زمین‌‌شناسی و زمین‌ساختی البرز و تحلیل چگونگی روند و منشا این پدیده‌‌ها همواره به‌منزلة یکی از جذابیت‌های البرز مورد ‌توجه بوده است. البرز مرکزی به دلیل برهم‌کنش‌های متعدد ساختاری و پیچیدگی‌های زمین‌ساختی، چالش‌های بیشتری را دربر داشته است. با بررسی‌های جدید در مورد روند و عملکرد بخش‌‌هایی از گسل‌‌های بزرگ و توانمند این منطقه ابهامات فراوانی به‌وجود آمده است. البرز مرکزی به دلیل فشارش مداوم صفحه عربی به صفحه ایران با جهت N10-20E دارای ساختارهای شدیداً گُسلیده فشاری و چین‌خورده تقریباً شرقی- غربی و با شیب رو به شمال است. اخیراً در مورد برخی از گسل‌ها روشن شده است که دارای حرکات کششی با شیب رو به جنوب هستند. در این تحقیق با استفاده از روش مگنتوتلوریک، در امتداد یک نیم‌رخ‌‌ 5/2 کیلومتری عمود بر گسل مشا و در جنوب شرق آتشفشان دماوند محل دقیق گسل، منطبق با نقشه زمین‌‌شناسی شناسایی شده است. از سوی دیگر تغییرات شیب گسل از 75 تا80 درجه به سمت شمال در اعماق، به حالت تقریباً قائم در نزدیکی سطح رسیده است. که با توجه به تغییر روند مشهود در مدل‌‌های حاصل از وارون‌سازی، عملکرد گسل در جابه‌جایی واحدهای دارای مقاومت یکسان با در نظر گرفتن شیب گسل به طرف شمال، نرمال است. عملکرد شاخه‌‌های فرعی گسل و همچنین آبراهه‌‌های گسلی نیز در این تحقیق در زیر بعضی از ایستگاه‌ها شناسایی شد که نشان از وجود زون‌‌های خُرد شده با مقاومت کم دارد. تغییر شیب صفحه اصلی گسل از نتایج اساسی و بحث‌انگیز تحقیق حاضر و با توجه به پیشینه زمین‌ساختی البرز مرکزی طراحی نیم‌رخ‌‌‌‌های موازی و عمود بر امتداد گسل در این منطقه برای تأیید صحت نتایج فوق پیشنهاد می‌شود.